Een eigen weblog voor Camille Claudel

Tegenwoordig is de Franse beeldhouwster Camille Claudel (1864-1943) voor velen geen onbekende meer. Er zijn exposities, er zijn boeken, er zijn films ….. Toch weet nog lang niet iedereen wie zij was en bestaan er nog veel misverstanden over wie zij was en wat zij deed. Veel mysteries uit haar leven zijn nog onopgelost, mais le temps remettra tout en place.

Het was voorjaar 1993 toen ik kennismaakte met het oeuvre van Camille Claudel. Ik studeerde kunstgeschiedenis & algemene letteren aan de Universiteit Utrecht en was op zoek naar een afstudeeronderwerp. Drie dingen wist ik zeker: mijn onderwerp moest te maken hebben met Parijs, de late negentiende eeuw en uiteraard een vrouwelijke kunstenaar betreffen. Dat laatste was lastig want zoveel vrouwelijke kunstenaars werden niet expliciet benadrukt in die tijd.

Op een ochtend besloot ik mijn zoektocht even los te laten en naar Musée Rodin te gaan.Tijdens de colleges in Utrecht was zijn werk regelmatig besproken en nu was de kans om zijn oeuvre in het echt te bewonderen. Ik was onder de indruk van het mooie pand, de prachtige tuin en de grote sculpturen. Dwalend door de zalen in Hôtel de Biron kwam ik plotseling terecht in een zaal waarbij het leek of de tijd even stilstond. Ik was sprakeloos en geraakt, op zielsniveau, door de schoonheid en kwetsbaarheid van de werken die hier stonden opgesteld. Dit was zo anders dan wat ik net allemaal had gezien, dit kon niet van Rodin zijn, dit waren niet zijn handen geweest die deze beelden hadden gevormd. Ik was verliefd, op slag en wist dat deze liefde niet meer zou ophouden.

Er stond een naam bij de werken, een naam waar ik nog nooit van had gehoord: Camille Claudel, was dit een man of een vrouw? De naam Camille is onzijdig in het Frans dus het kon allebei. Ik las verder en mijn vermoeden werd bevestigd, Camille Claudel was een vrouw. En niet zomaar een vrouw, zij was de leerlinge, rechterhand, maîtresse en bovenal muze van Rodin geweest. Ik vond haar geniaal, zij was voor mij Camille Claudel Statuaire.

Dezelfde middag kwam ik op Boulevard Saint-Germain-des-Prés een boek tegen Dossier Camille Claudel van Jacques Cassar (1987). Op de cover stonden ogen, diepblauw met een intens trieste uitstraling. Ik kocht het, las het, mijn afstudeeronderwerp was geboren! Ik wist niet hoe gauw ik terug moest gaan naar Utrecht, naar de universiteit om mijn onderwerp in te dienen. Nadat ik verschillende keren ‘nee’ had gekregen of ‘wat moet je met een vrouwelijke kunstenaar’ kreeg ik een ‘ja’ en kon ik mij storten in het onderzoek naar het oeuvre van Camille Claudel. Ruim anderhalf jaar heb ik mij in haar kunnen verdiepen. Er was in Nederland geen literatuur over haar te vinden en internet stond nog in de kinderschoenen. Met enkele Franstalige boeken die ik in Musée Rodin en Musée d’Orsay had gekocht als bronmateriaal en een bezoek aan haar geboortestreek heb ik mijn scriptie geschreven Camille Claudel L’or qu’elle trouve….  In 1994 studeerde ik succesvol af met een omvangrijke scriptie voor beide studies. Ik was de eerste kunsthistorica in Nederland die zich in haar oeuvre had verdiept en wilde niets liever dan mijn bewondering voor deze talentvolle en krachtige vrouw overdragen aan het grote publiek. Een boek schrijven……

In de zomer van 2000 vroeg het Singer Museum in Laren mij bij te dragen aan de tentoonstelling Camille Claudel, uit de schaduw van Rodin. Deze expositie (januari t/m april 2001) was een primeur in Nederland en zeer druk bezocht. Ik gaf lezingen, schreef de hoofdtekst voor het Singer bulletin en de booklet voor de CD Claude & Camille.

Sinds 1994 geef ik lezingen over Camille Claudel, zowel in Nederland als België. In mijn colleges kunstgeschiedenis heeft zij een vaste plek in de beeldhouwkunst van de 19e eeuw, niet als leerlinge van Rodin maar als Camille Claudel Statuaire. Ik blijf me verder verdiepen in het leven en oeuvre van Camille Claudel, reis in haar voetsporen en ontdek steeds weer nieuwe dingen. In 2014 komt mijn biografie uit ter gelegenheid van haar 150e geboortedag.

Camille Claudel heeft een eigen weblog: www.camilleclaudelstatuaire.wordpress.com
Op www.facebook.com/camilleclaudelstatuaire plaats ik berichten die betrekking hebben op haar leven en oeuvre.

© 2013 Karin Haanappel